بیا

ستارگان قول داده اند که چراغ راهمان بشوند
بیا
قاصد کها راه را آزین بسته اند
پرندگان تمام راه برایمان آواز زندگی می خوانند
بیا
این همه بهانه مکن
تاریکی آسمان دلت را با چراغ تازگی زینت می دهم
و نا امیدی قلبت را با هزاران ستاره امید شعله ور می کنم
می دانم خاکستری در سینه داری بیا تا شعله ورش کنیم تا خاموش نشده
تا با قطرات اشکت این اجاق سرد نشده
تا با طوفان تنهایی زیر رو نشده
این قدر غربت کرم شبتاب را در سپیده دم بهانه مکن
بیا
هزاران گل کاشته ام همانها که دوست داری
منتظرند تا با نگاه تو نوازش شوند
بیا درنگ مکن
اینقدر با درنگ آرزوهایت را خاک مکن
من با فانوس عشق هر ثانیه منتظرم
تا تو از در درآیی
بیا