Thursday, December 18, 2008

کاش...


کاش کاش را می کاشتم و سبز می شد
همه اش
کاش می فهمیدی که آنچه مرا بدان متهم کردی
نصفش گناه خودت بود
کاش زبان من و تو یکی بود
اما
اکنون تنهایی از پس همه کاشهای من رویید
سبز شد و همه دنیای مرا گرفت

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

این جاده هایی که به تو نرسید...

بیهوده بود این همه سال که چشم گذاشتم...

...
این روزها
...
این سالها

هیچ کدام به تو ختم نشد
...
و اکنون تنهایی ... از پس همه کاشهای من رویید....

5:01 PM  

Post a Comment

<< Home