فکر من

بارهایم غصه هایی هستند که

در دل خانه دارند

زخم افکاری که به تنش می دارد

چرخه افکاری هستیم را

همچو طوفان خراب می سازد

هر چه از مثبت و زیبا ساختم

در زمانی یک آن همچی می ریزد

من می مانم و تنی رنجور

و فکری بیمار

در پس پنجره ای که همه پرده هاش

با بد بینی بسته است

قهرمانی باید که بسازد از نو

این تل ویران