Sunday, November 12, 2006

خانه ام ابري ست




خانه ام ابري ست
يكسره روي زمين ابري ست با آن.
از فراز گردنه خرد و خراب و مست
باد ميپيچد.
يکسره دنيا خراب از اوست
و حواس من!
آي ني زن که تو را آواي ني برده ست دور از ره
کجايي؟
خانه ام ابري ست
اما ابر بارانش گرفته ست
.در خيال روزهاي روشنم کز دست رفتندم،
من به روي آفتابم
مي برم در ساحت دريا نظاره.
و همه دنيا خراب و خرد از باد است
و به ره ، ني زن که دائم مي نوازد ني ،
در اين دنياي ابراندود
راه خود را دارد اندر پيش
....

نيما يوشيج

0 Comments:

Post a Comment

<< Home