پاییز

زمان کنسرت رنگهاست
درخت رقصان دانه دانه نتها را با رنگهای آتشین
در برگهایش فریاد می کند
بیا تا با هم ترانه پاییز را سر دهیم
آوازی ملایم
اما پر از زندگی

دلتنگی

دلتنگی تو در گلویم بغضی است که نه می شکند و نه می توانم فرو دهمش

نفسم را گرفته

دلتنگی تو در چشمم اشکی است که نه می خشکد و نه بر گونه هایم می غلطد

نگاهم را تار کرده

دلتنگی تو در قلبم دردی است که نه التیام می باید و نه جانم را می گیرد

ذره ذره آبم می کند

دلتنگی تو در مغزم فکری است که هر ثانیه تجدید می شود نه بر زبان جاری می شود و نه رهایم می کند

تمام وجودم را گرفته

دلتنگی تو همچون آفتی بر مزرعه روانم زده نه یارای کندنش را دارم و نه تاب بی آن بودنش

قرارم را ربوده

پرم کرده از هراس بی تو بودن

و چگونه بی تو ماندن

باشد تا تولدی دیگر چشمانم بر روی چهره تو باز شود